نامه ای به دخترم

                      به نام خالقی که تو را به من بخشید

دخترم،آیه سادات نازنیم

یه روزی کنار خیابون بنری رو دیدم که عکس شهید جوانی روش حک شده بود و نوشته بود: جسمم را به خاک، روحم را به خدا و راهم را به شما می سپارم... حس عجیبی بهم دست داد کمی ترسیدم که مبادا راه رو اشتباه برم مبادا شرمنده شهدا بشم... وظیفه من در قبال شما کمی سخت تر شده... شما خون سادات تو رگهاته باید بیشتر حواسم بهت باشه، اگر خدا توفیق بده باید کمکت کنم که محکم تر قدمهای زندگیتو توی این راه برداری و از حجاب و عفت خانم حضرت زهرا(س) دفاع کنی و نذاری این حجاب مقدس خاکی بشه ... گل مادر شما بهترین هدیه خدا هستی. نذار این زندگی دنیایی تو رو غرق خودش کنه سعی کن و توسل به شهدا کن که اسیر نفس نشی ... برایت دعا میکنم چون دعای مادر اثر دارد همانطور که بی بی دو عالم برای ما دعا کرده که همه شیعه گردیم و مشتاق مولا...

به امید روزی که جلوی دیدگان آقا امام زمان (عج) شرمنده نباشیم. انشاءالله